ORTOPEDA
Technika operacyjna przeszczepu chrzęstno-kostnego
Przeszczep chrzęstno-kostny wykonuje się przy użyciu instrumentarium OATS (Arthrex). Pod kontrolą artroskopu oceniana jest rozległość i głębokość ubytku. Za pomocą przymiarów kalibrowanych co 1 mm ustala się optymalną średnicę bloczka chrzęstno-kostnego.
Z okolicy nieobciążanej kłykcia kości udowej (w okolicy przejścia powierzchni stawowej dla rzepki i powierzchni obciążanej stycznej z kością piszczelowa znajduje się ok. 1,5-2 cm chrząstki nieprzenoszącej obciążeń o krzywiźnie zbliżonej wypukłością do krzywizny powierzchni obciążanej kłykcia kości udowej) oznacza się przymiarem bloczek o 1 mm szerszy od powierzchni ubytku i za pomocą pobieraka samotnącego wykrawa się prostopadle do powierzchni stawowej kłykcia kołek dł. ok. 15 mm. Następnie wykrawa się ognisko ubytku chrząstki (również możliwie prostopadle do powierzchni kłykcia o grubości 13-14 mm). Dno powstałego ubytku ubija się kalibrowanym ubijakiem tak, by utworzyć cylindryczny otwór o głębokości 15 mm. W powstałą lożę wbija się kołek chrzęstno-kostny licując go z powierzchnią otaczającej chrząstki kłykcia. Dopuszczalna siła uderzeń nie powinna przekraczać 50 Nm/cm, gdyż przy większej sile może dojść do uszkodzenia struktury chrząstki i upośledzenia procesu gojenia. Miejsce pobrania pozostaje wolne.
Po zakończeniu rekonstrukcji WKP i OATS warstwowo zamyka się tkanki w miejscu pobrania ścięgien. Do stawu kolanowego i w okolicę ujścia kanału piszczelowego zakładany jest dren ssący Redona.
Postępowanie pooperacyjne
Postępowanie pooperacyjne, ustalane indywidualnie, obejmuje: podanie antybiotyku, jeżeli była to kolejna interwencja do stawu krioterapia co 2 godz 15 min., ciągły bierny ruch na szynie CPM, zakaz obciążania kończyny, orteza wyprostna na noc. Program rehabilitacji obejmuje odciążenie kończyny przez 4 tygodnie, a w przypadku przebytego zespoleniu łąkotki - 6 tygodni. Zakres ćwiczeń na szynie CPM wynosi 0°-60°.
Trening rehabilitacyjny rozpoczyna się w pierwszej dobie pooperacyjnej i obejmuje on: mobilizację rzepki, ćwiczenia izometryczne m. czworogłowgo, stymulację mięsni uda. Do 4. tygodnia zakres zgięcia nie przekracza 90°, a następnie ulega zwiększeniu do 120° pomiędzy 4. – 6. tygodniem i powyżej 135° po upływie 6. tygodnia. Ćwiczenia w zamkniętych łańcuchach kinematycznych rozpoczyna się od 7. tygodnia, równolegle ze stopniowym obciążaniem kończyny. Program rehabilitacji ulega rozszerzaniu i obejmuje mini- i półprzysiady, rower stacjonarny, steper oraz ćwiczenia oporowe m. czworogłowego. Od 9. tygodnia po zabiegu rozpoczyna się zajęcia na pływalni. Na pełne obciążanie zezwala się pomiędzy 12–16 tygodniem po zabiegu. Powyżej 16. tygodnia, jeżeli nie występują obrzęki i wysięki oraz dolegliwości bólowe, a pacjent odzyskał 75% siły kończyny zdrowej, zezwala się na rozpoczęcie zajęć sportowo-rekreacyjnych.